KUASA DIRAJA

Pemerintah Tertinggi Angkatan Bersenjata

Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong merupakan Pemerintah Tertinggi bagi Angkatan Bersenjata Persekutuan, seperti yang diperuntukan dalam Perkara 41 yang berikut:

"41. Perintah tertinggi angkatan tentera.

Yang di-Pertuan Agong ialah Pemerintah Tertinggi angkatan tentera Persekutuan."


Kuasa Pengampunan

Yang di-Pertuan Agong juga merupakan sumber pengampunan dan mempunyai kuasa untuk mengurniakan pengampunan dan menangguhkan hukuman bagi kesalahan-kesalahan yang dibicarakan oleh mahkamah tentera dan juga bagi semua kesalahan yang dilakukan di Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan Labuan. Hal ini diperuntukkan dalam Perkara 42 Perlembagaan Persekutuan seperti berikut:

"42. Kuasa bagi mengampun, dsb.

(1) Yang di-Pertuan Agong adalah berkuasa mengampun dan menangguhkan hukuman-hukuman mengenai segala kesalahan yang telah dibicarakan oleh Mahkamah tentera dan segala kesalahan yang dilakukan dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya; dan Raja atau Gabenor sesuatu Negeri adalah berkuasa mengampun dan menangguhkan hukuman-hukuman mengenai segala kesalahan lain yang dilakukan di Negerinya."

(2) Tertakluk kepada Fasal (10), dan tanpa menyentuh mana-mana peruntukan undang-undang persekutuan berhubung dengan remitan hukuman kerana berkelakuan baik atau khidmat khas, apa-apa kuasa yang diberi oleh undang-undang persekutuan atau undang-undang Negeri bagi meremit, menggantung atau mengurangkan hukuman bagi sesuatu kesalahan boleh dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong jika hukuman itu telah dijatuhkan oleh mahkamah tentera atau oleh sesuatu mahkamah sivil yang menjalankan bidang kuasa dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya dan, dalam apa-apa hal lain, kuasa itu boleh dijalankan oleh Raja atau Gabenor bagi Negeri di mana kesalahan itu telah dilakukan.

(3) Jika sesuatu kesalahan telah dilakukan kesemuanya atau sebahagiannya di luar Persekutuan atau di beberapa buah Negeri atau dalam hal keadaan yang boleh menimbulkan waham di mana kesalahan itu telah dilakukan, maka bagi maksud-maksud Perkara ini kesalahan itu hendaklah disifatkan sebagai telah dilakukan di Negeri di mana kesalahan itu telah dibicarakan. Bagi maksud Fasal ini, Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Wilayah Persekutuan Labuan dan Wilayah Persekutuan Putrajaya, hendaklah masing-masing dianggap sebagai suatu Negeri.

(4) Kuasa-kuasa yang tersebut dalam Perkara ini:



(a) iaitu, setakat mana kuasa-kuasa itu boleh dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong, ialah antara tugas-tugas yang peruntukan mengenainya boleh dibuat oleh undang-undang persekutuan di bawah Perkara 40(3);

(b) iaitu, setakat mana kuasa-kuasa itu boleh dijalankan oleh Raja atau Gabenor sesuatu Negeri, hendaklah dijalankan mengikut nasihat Jemaah Pengampunan yang ditubuhkan bagi Negeri itu mengikut Fasal (5).

(5) Jemaah Pengampunan yang ditubuhkan bagi setiap Negeri hendaklah mengandungi Peguam Negara Persekutuan, Ketua Menteri Negeri itu dan tidak lebih daipada tiga orang ahli lain yang dilantik oleh Raja atau Gabenor; tetapi Peguam Negara boleh dari semasa ke semasa dengan suratcara mewakilkan tugas-tugasnya sebagai seorang ahli Jemaah itu kepada seseorang lain, dan Raja atau Gabenor boleh melantik seseorang untuk menjalankan bagi sementara tugas-tugas seseorang ahli Jemaah yang dilantik olehnya yang tidak hadir atau tidak berupaya menjalankan tugasnya.

(6) Ahli-ahli Jemaah Pengampunan yang dilantik oleh Raja atau Gabenor hendaklah dilantik bagi tempoh selama tiga tahun dan boleh dilantik semula, tetapi pada bila-bila masa boleh meletakkan jawatan sebagai ahli jemaah.

(7) Seseorang ahli Dewan Negeri atau ahli Dewan Rakyat tidak boleh dilantik oleh Raja atau Gabenor untuk menjadi ahli Jemaah Pengampunan atau untuk menjalankan bagi sementara tugas-tugas seseorang ahli Jemaah.

(8) Jemaah Pengampunan hendaklah bermesyuarat di hadapan Raja atau Gabenor dan Raja atau Gabenor itu hendaklah mengetuai mesyuarat itu.

(9) Sebelum Jemaah Pengampunan memberi nasihatnya mengenai apa-apa perkara ia hendaklah menimbangkan apa-apa pendapat bertulis yang mungkin telah dikemukakan oleh Peguam Negara mengenai perkara itu.

(10) Walau apa pun yang tersebut dalam Perkara ini, kuasa bagi mengampun dan menangguhkan hukuman-hukuman atau meremit, menggantung atau mengurangkan hukuman-hukuman yang dijatuhkan oleh mana-mana Mahkamah yang ditubuhkan di bawah mana-mana undang-undang yang mengawal hal ehwal ugama Islam di Negeri atau Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya hendaklah dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong sebagai Ketua ugama Islam dalam Negeri itu.

(11) Bagi maksud Perkara ini, maka hendaklah ditubuhkan hanya satu Jemaah Pengampunan bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya dan peruntukkan-peruntukkan Fasal (5), (6), (7), (8) dan (9) hendaklah dipakai mutates mutandis bagi Jemaah Pengampunan di bawah Fasal ini kecuali bahawa sebutan mengenai “Raja atau Yang di-Pertua Negeri” hendaklah ditafsirkan sebagai sebutan mengenai Yang di-Pertuan Agong dan sebutan mengenai “Ketua Menteri negeri itu” hendaklah ditafsirkan sebagai sebutan mengenai Menteri yang bertanggungjawab bagi Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Labuan dan Putrajaya.

(12) Walau apa pun apa-apa jua yang terkandung dalam Perlembagaan ini, jika kuasa-kuasa yang tersebut dalam Perkara ini:



(a) kena dijalankan oleh Yang di-Pertua Negeri sesuatu Negeri dan dikehendaki dijalankan berkenaan dengan dirinya atau isterinya, anak lelakinya atau anak perempuannya, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong yang bertindak atas nasihat Lembaga Pengampunan yang ditubuhkan bagi Negeri itu di bawah Perkara ini dan yang hendaklah dipengerusikan olehnya;

(b) dikehendaki dijalankan berkenaan dengan Yang di-Pertuan Agong, Raja sesuatu Negeri, atau Konsortnya, mengikut mana-mana yang berkenaan, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Majlis Raja-Raja dan peruntukan-peruntukan yang berikut hendaklah terpakai:


(i) apabila menghadiri mana-mana prosiding di bawah Fasal ini, Yang di-Pertuan Agong tidak boleh disertai oleh Perdana Menteri dan Raja-Raja lain tidak boleh disertai oleh Menteri-Menteri Besar mereka;

(ii) sebelum membuat keputusannya tentang apa-apa perkara di bawah Fasal ini, Majlis Raja-Raja hendaklah menimbangkan apa-apa pendapat bertulis yang mungkin telah diberikan oleh Peguam Negara tentang perkara itu;


(c) dikehendaki dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong atau Raja sesuatu Negeri berkenaan dengan anak lelakinya atau anak perempuannya mengikut mana-mana yang berkenaan, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Raja sesuatu Negeri yang dinamakan oleh Majlis Raja-Raja dan Raja itu hendaklah bertindak mengikut nasihat Lembaga Pengampunan yang relevan yang ditubuhkan di bawah Perkara ini.

(13) Bagi maksud perenggan (b) dan (c) Fasal (12), Yang di-Pertuan Agong atau Raja Negeri yang berkenaan, mengikut mana-mana yang berkenaan, dan Yang di-Pertua-Yang di-Pertua Negeri tidak boleh menjadi anggota Majlis Raja-Raja.


Hak Keistimewaan orang-orang Melayu dan Bumiputera Di Sabah dan Sarawak

Salah satu tanggungjawab yang penting oleh Yang di-Pertuan Agong ialah menjaga hak istimewa orang-orang Melayu dan Bumiputera di Sabah dan Sarawak. Hal ini dijelaskan dalam Fasal 153 (1) dalam Perlembagaan Persekutuan seperti berikut:

"153. Perezapan quota mengenai perkhidmatan, permit dsb., untuk orang Melayu.

(1) Adalah menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong memelihara kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera mana-mana Negeri Sabah dan Sarawak dan kepentingan-kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut peruntukkan Perkara ini."


http://www.malaysianmonarchy.org.my/

KEPUTUSAN DEBAT ................................. ANWAR IBRAHIM VS SHABERY CHEEK

Berikut adalah keputusan yang diberikan setelah beberapa orang rakan Majlis Debat Universiti (MADUM) dan bekas bekas hakim Debat Piala Diraja duduk semeja menilai hujah kedua dua orang pembahas ini. Anwar berperanan selaku pihak kerajaan bagi usul dan Sabry Chek berperanan selaku pihak pembangkang bagi usul. Keputusannya ialah usul ditolak oleh dewan. Ini kerana Anwar gagal menjawab dua soalan yang dikemukakan sampai akhir sesi pergulungan. Pertamanya, Anwar gagal menjawab apakah dia bersetuju subsidi terus diberikan kepada peruncit minyak di Malaysia, sedangkan 58% pasaran dikuasai oleh syarikat asing. Keduanya, Anwar gagal menjawab soalan daripada Tan Sri Nordin Kardi. Anwar juga gagal menyakinkan bahawa mekanisma apakah yang dipakainya untuk turunkan harga minyak menjadi 50 sen. Anwar sekadar menyatakan kaedah penjimatan dan andaian, sedangkan kos untuk subsidi harga minyak yang semakin naik adalah lebih besar dari jumlah RM5 bilion. Anwar gagal meyakinkan bahawa hanya RM5 bilion sahaja diperlukan untuk stabilkan harga pada kadar 2.20 seliter dan lebih murah lagi selepas itu. Akhirnya, Anwar bersetuju harga minyak terpaksa dinaikkan. Jika begitu berapa lama harga RM2.20 seliter boleh bertahan jika Anwar jadi PM? Sebulan atau seminggu sahaja? Bermakna jika hari ini memerintah, esok belum tentu harga minyak turun.



Anwar banyak memberikan andaian dan hujah dengan menggunakan logik akal. Manakala Sabry menceritakan realiti sebenar yang berlaku tetapi cuba dinafikan oleh Anwar. Malah Anwar tidak memberikan kaedah untuk mengatasi harga minyak di Malaysia sekiranya harga minyak dunia terus naik. Premis Anwar bahawa minyak akan turun pada 2.20 sen seliter dijawab secara jelas oleh Sabry. Ini menunjukkan bahawa Anwar bersetuju dengan kenaikan minyak yang sedang berlaku.

Isu rasuah, integriti dan ketirisan adalah hujah sokongan Anwar sedangkan perkara yang sama berlaku ketika beliau menjadi TPM. Malah Anwar sendiri ialah Pengerusi IMF untuk rantau Asia Tenggara ketika krisis ekonomi 1998. Apakah Anwar hendak menyalahkan dirinya sendiri selaku wakil IMF di Asia Tenggara? Anwar sendiri baik dengan baik hinggakan berpeluk dengan Michael Camdessus (Pengerusi IMF). Bukankah Camdessus ialah bos Anwar dalam IMF?

Kesimpulannya, Anwar selaku bekas pelajar sastera di UM gagal menandingi ketenangan Sabry Chek yang merupakan bekas pensyarah ekonomi di Universiti Malaya. Anwar tidak sehebat mana pun dalam berdebat untuk mencabar separuh barisan kabinet berdebat dengannya. Selepas ini, minta Tan Sri Khalid Ibrahim vs Khir Toyo, Ustaz Azizan vs Datuk Mahazir Khalid, Tajol Rosli vs Nizar, Rafidah vs Wan Azizah atau Samy Vellu vs Gobalakrishnan. Inilah manifestasi keterbukaan demokrasi di Malaysia. Program sebegini harus diteruskan untuk mengalakkan ruang perdebatan politik secara konstruktif dijadikan medan sebenar rakyat untuk menilai isu semasa negara. Bukan lagi melalui demonstrasi di atas jalan.

SANGGUPKAH... Orang Melayu Melihat YAB Menteri Besar Perak Menjadi Alat Dan Boneka DAP...?

"HARAPKAN PAGAR, PAGAR MAKAN PADI". Apakah yang boleh diharapkan dari YAB Menteri Besar Perak yang sepatutnya menjaga dan melindungi hak-hak keistimewaan Institusi Kesultanan sebagai pemelihara hak Agama Islam dan adat Orang-orang Melayu dan kepentingan Orang-orang Melayu dan Rakyat Negeri Perak?
DAP terang-terang menunjukkan belangnya menguasai pentadbiran Negeri Perak yang diketuai oleh Menteri Besar PAS. Menteri Besar Perak hanyalah BONEKA yang diperalatkan oleh DAP.
Orang Melayu Perak sudah tentu meluat melihat gelagat Menteri Besar Perak membuat pengumuman bahawa Kerajaan Negeri Perak telah mengharamkan akhbar Utusan Malaysia. Kerajaan PAS Kedah dan Terengganu tidak pula memboikot Utusan Malaysia kerana kedua-dua kerajaan tersebut tidak didalangi oleh DAP.
Pengumuman Kerajaan Negeri Perak memberi tanah kepada penduduk-penduduk kampung baru di Negeri Perak dengan milikan kekal 999 Tahun telah menerima pendapat yang berbeza daripada kalangan pemimpin PAS.
PAS Terengganu menyifatkan pemberian Hak Milik 999 Tahun atau selagi adanya Bulan & Matahari itu hanya berlaku pada Zaman Pemerintahan Penjajah Inggeris.
PAS Terengganu juga turut menyarankan agar Kerajaan Negeri Perak sekarang mengkaji Kesan Negatif yang akan diterima daripada kelompok masyarakat di Negeri Perak.
DAP yang berselindung disebalik Menteri Besar Perak (PAS) dilihat telah terlalu ANGKUH dan mengenepikan Perlembagaan Negara dalam isu pemberian tanah yang diumumkan oleh Kerajaan Negeri Perak yang bercanggah dengan Seksyen 76(aa), Subseksyen (iii), Kanun Tanah Negara.

DAP Pulau Pinang pula menyifatkan semua agama mempunyai kedudukan yang sama walaupun mereka mengakui bahawa Agama Islam adalah agama Rasmi negara. Apakah ertinya Islam sebagai agama rasmi sedangkan telah disama tarafkan dan tidak mempunyai status yang lebih tinggi?
DAP juga telah dengan lantang mengecam Dasar Ekonomi Baru dan secara lansung juga memperkecilkan Hak Orang Melayu yang telah diperuntukkan oleh Perlembagaan Negara.
Di Johor pula, wakil DAP juga telah mencabar Institusi Raja dengan secara BIADAP tidak mahu memakai Songkok semasa Mesyuarat Dewan Undangan Negeri Johor.
ORANG MELAYU NEGERI PERAK KHUSUSNYA, HARUS BERSATU memastikan Kerajaan Negeri Perak yang diketuai oleh YAB Menteri Besar dari PAS yang diPeralatkan oleh DAP tidak menghancurkan Negeri Perak kerana kita telah melihat dengan terang-terang bahawa segala tindakan yang dibuat adalah semata-mata untuk Kepentingan Politik DAP tanpa mengambil tahu akan Kepentingan Rakyat dan Orang Melayu Negeri Perak amnya.

MalaysiA bukannya VenezuelA

Sekadar untuk menjadi "POPULIST" sahaja tidak mencukupi dengan hanya menetapkan harga minyak serendah 30sen seliter, kerana dari menjadi pengeluar 5 juta tong sehari kepada 2.5 juta tong sehari disebabkan Venezuela adalah merupakan antara negara pengeluar minyak utama dunia.
Adalah amat mustahil Malaysia dapat menurunkan harga minyak dengan sendirinya kerana penguasaan harga minyak adalah dilakukan di peringkat Global terutama sekali oleh Pasaran Saham Dunia yang di kawal oleh Amerika.
Sekiranya ada terdapat "individu" (DSAI) yang melaungkan keupayaan untuk menurunkan harga minyak, maka adalah menjadi harapan pihak Amerika untuk mendapatkan khidmat beliau untuk memberi sumbangan kepada Masalah Dunia sekarang...!!!
Maka, janganlah kerana hendak menjadi POPULAR, TANGGUNGJAWAB (terhadap Bangsa Melayu & Negara Malaysia) di abaikan.

Apakah UMNO masih Relevan menjaga Hak Orang Melayu?

KETEGUHAN INSTITUSI PRESIDEN, LAMBANG KEKUATAN PARTI...!!!?

UMNO telah lebih 60 tahun bertapak di bumi Tanah Melayu. Hari ini UMNO bukan sahaja dikenali oleh rakyat Malaysia tetapi turut terkenal di persada dunia. Malaysia yang telah ditadbir sebaik-baiknya oleh kerajaan Barisan Nasional telah menarik perhatian banyak negara di dunia untuk tampil mendampingi kita. Mereka ingin mengetahui dan mempelajari kaedah tadbir urus negara yang terbukti berkesan dalam menjamin ketenteraman dan keharmonian rakyat berbilang bangsa dan agama. Ini merangkumi pentadbiran institusi politik serta pengurusan kekayaan dan perolehan negara.

Justeru itu, UMNO sebagai parti komponen terbesar dalam Barisan Nasional perlu terus berperanan untuk memastikan penghormatan yang telah diletakkan oleh rakyat dan negara-negara lain di dunia tidak dipersia-siakan. Segala kepercayaan dan sanjungan yang diterima seharusnya kian menyemarakkan semangat kita untuk terus bernaung dan bersatu teguh di bawah panji-panji UMNO.

Kedudukan dan kuasa yang ada pada kita adalah amanah…amanah…amanah dan bukannya anugerah yang hendak dibangga-banggakan dan dijaja ke sana ke mari. Jika orang mengamanahkan kita ilmu, maka ilmu itu hendaklah kita sampaikan. Jika orang mengamanahkan kita duit, duit itu pula hendaklah kita perlakukan menurut amanah itu tadi. Begitu jugalah apabila kita diamanahkan kedudukan dan kuasa, maka kedua-duanya ini adalah tanggungjawab yang bukan sahaja harus dipikul tetapi wajib dilaksanakan dan ditunaikan ke arah kebaikan demi agama, bangsa dan negara.

Bercakap tentang kedudukan dan kuasa dalam UMNO, kita tidak lari dari memperkatakan tentang tugas dan tanggungjawab. Bercakap mengenai tugas dan tanggungjawab, sudah pasti akan menyentuh struktur kepimpinan dalam UMNO itu sendiri. Sesebuah pertubuhan akan dilihat tidak berfungsi jika di dalamnya tiada struktur yang mengepalai dan menggerakkannya ke arah matlamat pertubuhan. Di sinilah akan wujudnya sebuah institusi kepimpinan. Berbicara pula dalam konteks parti, maka institusi kepimpinan ini kita panggil sebagai INSTITUSI PRESIDEN.

Merujuk kepada Kamus Dewan terbitan Dewan Bahasa Dan Pustaka, “Institusi” ditafsirkan sebagai badan yang ditubuhkan untuk melaksanakan tugas-tugas tertentu. Dengan ini, ‘Institusi Presiden’ bolehlah dikatakan sebagai badan kepimpinan yang diwujudkan dalam UMNO untuk bertindak sebagai nukleus dalam satu sel hidup atau jantung dalam sistem badan manusia. Rosak atau runtuhnya institusi ini sudah pasti akan meranapkan parti keramat yang kita agung-agungkan selama ini. Manakala keteguhan institusi presiden akan menjadi lambang kepada kekuatan parti.

Meskipun tiada tugas-tugas yang lebih terperinci disebutkan dalam Perlembagaan UMNO di bawah Perkara 9 Majlis Tertinggi Fasal 9.8 Bil. 1 tentang tugas-tugas seorang presiden tetapi Perkara 3 Asas Dan Tujuan yang didahului dengan ayat,

“UMNO adalah sebuah parti politik yang berjuang mendukung cita-cita kebangsaan Melayu demi mengekalkan maruah dan martabat bangsa, agama dan negara”

Fasal 3.1 telah jelas menyebut bahawa UMNO ditubuhkan untuk mempertahankan kemerdekaan tetapi mengapa seringkali tindakan segelintir mereka yang berada di dalam institusi presiden seolah-olah menyeret negara kembali ke arah penjajahan. Jika dahulu, penjajah perlu memijak kaki di bumi Tanah Melayu untuk menjajah, hari ini penjajah hanya memerlukan hati dan minda kita untuk melakukan penjajahan semula. Mengambil contoh, mengapa negara-negara Islam begitu payah untuk mencapai kata sepakat dalam mencari kebaikan untuk orang Islam sendiri? Ini kerana, hati dan pemikiran pemimpin mereka telah dapat ditawan oleh anasir-anasir Barat. Itu sahaja jawapannya. Jawapan yang selain daripada itu hanyalah alasan semata-mata.

Jangan kita ingat generasi pasca merdeka hanya perlu mengisi kemerdekaan negara. Malah semua generasi Melayu perlu terus berjuang untuk membebaskan hati dan minda kita termasuk anak-anak kita dari belenggu ideologi dan budaya Barat; perlu terus berjuang untuk menghilangkan kesan-kesan penjajahan yang mewarnai sistem hidup kita di Tanah Melayu; perlu terus mengembalikan kegemilangan, maruah, peribadi dan jati diri orang-orang Melayu yang berteraskan Islam. Bukankah Perlembagaan Persekutuan itu sendiri dalam BAHAGIAN 12, Perkara 160 Tafsiran, Fasal 2 telah menggariskan salah satu pengertian ‘Melayu’ itu adalah seseorang yang menganut agama Islam.

Apakah peranan institusi presiden dalam menegakkan, mempertahankan dan mengembangkan agama Islam, agama rasmi negara sepertimana disebutkan dalam Fasal 3.3 Perlembagaan UMNO? Ada beberapa tindakan kita sejak akhir-akhir ini mengundang rasa tidak senang di kalangan ahli UMNO yang tahu dan faham akan perjuangan sebenar parti. Di mana hilangnya ketegasan, hikmah dan kebijaksanaan kita dalam menyusun atur langkah demi langkah? Selama ini kita bercakap sebagai menteri tetapi kita lupa bahawa kita juga adalah anggota Majlis Tertinggi UMNO yang menjunjung Perkara 3 Perlembagaan UMNO.

Bidang kuasa institusi presiden di bawah Perlembagaan UMNO sangat penting kepada orang-orang Melayu khususnya kedudukan Presiden sebagai ketua kepada sebuah parti politik terbesar dan banyak berjasa terhadap orang-orang Melayu. Kedudukan institusi presiden dan kuasa pada mereka yang menganggotai kepimpinannya wujud sebagai bukti penyatuan orang-orang Melayu yang bertunjang dalam sejarah negara. Biarlah institusi ini terus berakar teguh sebagai lambang kekuatan parti.

Jangan kita leka bersorak, rupanya kampung telah tergadai. Jangan lagi kita terbuai-buai dengan peribahasa ‘ayam di kepuk mati kelaparan, itik di air mati kehausan’ tanpa kita sedari bahawa ayam di kepuk akan mati kekenyangan, itik di air akan mati kelemasan. Sekiranya hari ini kita mengajar anak-anak kita dalam UMNO bahawa tegur itu kritikan dan nasihat itu sindiran, maka tunggulah satu hari yang tiada lagi kebaikan dalam UMNO. Pada ketika itu, parti keramat yang kita agung-agungkan ini akan ranap bukan disebabkan tiada lagi perpaduan tetapi hanya disebabkan kita meninggalkan kebaikan dan menyanjung keburukan; mengetepikan kebenaran, mengenengahkan kepalsuan.